به اینترنت، به نی نی وبلاگ به زندگی سلامی دوباره!
دیشب در ساعت 11:45 دقیقه وصل شد
بعد ازکلی جنگ اعصاب و عربده کشی با شرکت مربوطه
از شرح ما وقع میشه فیلم ترسناک ساخت
و واقعا به این نتیجه رسیدم در کشور بسیار بسیار ترسناکی داریم زندگی میکنیم با مردمی بی اخلاق ، فریبکار و بی مسئولیت و دروغگو
و مکانی کاملا نا امن برای خودمان و فرزندان دلبندمان
و اون فکر لعنتی نیاز به رفتن و در جامعه بهتری زندگی دخترکم رو رقم زدن هر روز با برخورد و زندگی با مردمی که در کشور خودم بهم حس غریبه بودن رو میدن قوی و قویتر میشه
حالا هم مثل خیلی وقتها و خیلی آدم ها میدونم زیر ساختها زیر صفرند و اگر اتفاق بدی روزی بیفته اونها که زنده بمونند احتمالا به حال اونها که در جا از دست رفته باشند غبطه بخورند.
به نظرتون خیلی کلامم سیاهه؟ شاید خیلی رنگش تیره وتار باشه ولی واقعیت داره متاسفانه...
پی نوشت: دوستان عزیزم لطفا پذیرای پوزش من در تاخیر در پاسخ به اظهار لطفتون باشید. ممنون یاد ما هستید. ممنون از محبتهاتون. خیلی حرفا رو نمیشه اونطور که باید بیان کرد. پس خلاصه کنم که خیلی ممنون که هستید.