این روز ها هم زود زود میگذره عزیزم، بهت قول میدم...

بهت قول میدم که در آینده انقدر خوبی و خوشی کنی که این روزهای سخت یادت بره

امیدوارم روزی باشه زود زود که دیگه قطره تو گلوی نازنینت نپره

بتونی خوب و زیاد غذا بخوری

هر چی میخوری نیاد تو راه گلوت

و از خوردن خوراکیها لذت ببری

دستم رو به زور بگیری و بکشونی که مامان این رو بخر اون رو بخر

و من با لذت برات چیزایی که دوست داری رو بگیرم یا بپزم و خوردن نوش جانی تو رو تماشا کنم و لذت ببرم و هر دومون یادمون بره این روزها

این روزها که توش تهوع و بی اشتهایی و نفس بند آمدن و حس خفگی و گریه و ... هست

مامانی دوست دارم و بی نهایت عذاب میکشم

من بیشتر از تو از این قطره های لعنتی بدم میاد

مامانی همه چی رو به زور و هزار بدبختی و ترفند باید بریزم تو گلوت

شما که اونقدر خوش اشتها بودی

چی شدی آخه گلم؟ چی شدی؟