آدرینا : شازده خانم خانه مامان الهه و بابا مهدی

فقط اومدم بگم که دوست دارم اگر بخوام بنویسم چقدر و چه جوری میشه مثنوی هفتاد من اصلا نمیشه این حرفا رو شرح و بسط داد، میشه؟ ولی به زیبایی و سادگی لحظاتی که وسط شیطونیهات یهو ساکت میشی ، تمرکز میکنی، صورتت رو میاری جلو و میچسبونی به صورتم و لطیف ترین و زیبا ترین و آسمانی ترین صداها رو از ته حنجره نازت در میاری و چشم میدوزی تو چشمم و دست میکشی رو صورتم و بهم میفهمونی که چقدر ساده و معصومانه میشه عشق ورزید... آره عزیزم به اندازه زیبایی  بی نهایت همه این لحظات که خالقشی دوستت دارم عزیزم شایدم بهتر باشه بگم: عزیزم منم خیلی خیلی دوست دارم

الان که خوابیدی و مثل همه بچه ها شبیه فرشته ها شدی  و نفس های معطر و منظمت حکم بهترین سمفونی های هستی رو برام داره باورش سخته که تا همین چند دقیقه پیش وروجکی بودی که هیچ جور نمیشد کنترلت کرد و مواظبت بود. آخر سر هم  تو یکی از شیطونیهات سرت خورد زمین و مامان بابا  دلشون ترک برداشت از نگرانی و فکر دردی که میکشیدی. هر چند جوجوی ما خیلی صبوره و با چند تا جنگولک بازی و شکلک در آوردن شروع کرد به مارو دوباره به خنده های زیباش مهمان کردن ولی هم ترسیدیم برات و هم دلمون بد جوری لرزید از درد و ناراحتیت. وروجک من نا سلامتی شما یه شازده خانوم هستین ها! یه کم آرومتر مادر! ماشالله یعنی یه شیطون بلای کوچولوی گردن کلفت  پر انرژی و شیطون ب...

دلبرک شیطونک خانمچه شازده کوچولو چی صداتون کنیم شما رو که انقدر شیرین و انقدر شیطونی؟ انقدر جمع اضدادی؟ شیرینم پایان هشت ماهگی و ورودت به نه ماهگیت مبــــــــــــــــــــارک! چقدر ماه هشتم ماه پر فراز و نشیب و پر از تحولی بود نازگلم و من مثل همیشه جا میمونم از ثبت همه این اتفاقات و بالا و پایین ها ولی باکیت نباشه مادر خودمون رو عشق است! مگه نه؟! الهی صد و بیست ساله بشی مادر الهی همیشه شاد و سلامت باشی و بهترین ها منتظرت باشه همیشه   امشب برای اولین بار شما تمایل داشتی و ما هم اجازه دادیم که کیکت رو دست بزنی، شما هم نامردی نکردی و تا مچ دستت رو فرو بردی تو کیکت! آخ که چقدر اون انگشتهای کوچولوی تپل کیکی خوردن د...

هر ماه چنین ساعت و چنین شبی به روز 9.6.1391 فکر میکنم و خواهم کرد، اولین عکس مشترکمان در اتاق زایمان را خواهم دید و بی اختیار اشک از چشمانم سرازیر خواهد شد. صورت بی نهایت کوچک و براق و سفیدت را باز لمس خواهم کرد برای اولین بار، برای اولین بار تو را خواهم دید و برای اولین بار ... مادر خواهم شد. کاش علاجی بود بر اینهمه اشکی که بی اختیار سرازیر میشوند و مرا بیش از پیش با تو میبرند به دریایی از یاد  اولین های بی بدیل.  چقدر کوچک  و آسیب پذیر بودی نازنینم، چه گریه عمیق ولی کم صدایی سر میدهی وقتی پرستار تمیزت میکند و مراقبت است.  چقدر سختی کشیده ای ناز گلم. کاش انقدر الان راحت باشی که ارزش آنهمه سختی کشیدن را داشته باشد. ...

روز 4 شنبه سوری ما تازه کارگر داشتیم! یعنی فکر کن خونه تکونی دقیقه نود! من 5 صبح خوابیدم و 7:30  پا شدم و 8:30 وسط بازارچه تجریش داشتم وسایل هفت سین رو میخریدم و یه عالمه چیزای دیگه یعنی فکر کن سنبل و سبزه و ماهی و لاله  و یه عالمه خرت و پرت برای خونه و آدرینا رو خریدم یعنی اندازه یه صندوق عقب ماشین بار زدم به خودم  و اومدم خونه داشتم از خستگی از پا در می اومدم تا ساعت نزدیک هفت  شب هم کارگر داشتیم و خودمون هم پا به پاش کار کردیم آدرینا هم که مثل هر روز باید بهش کلی میرسیدیم دیگه شازده خانوم رو!   در این حین بنده یک فقره قرمه سبزی فرد اعلای تبریزی که باب  طبع همسر جان باشد هم پختم چون حضرت ایشان ...

مادر جان در این پست  http://shazdehkhanoomadrina.niniweblog.com/post12.php گفته بودم که باید بیایم و از پیشرفتها و سورپرایز های ناگهانی شما بنویسم همان موقع چیزهایی نوشتم ولی نشد و نشد و نشد که تکمیل و ارسال کنم امروز- یعنی بهتر است بگویم ار این نیمه شب مایل به صبح 31 فروردین 92- میخواهم برایت تیتر وار بگویم که در شش ماهگیت چه خبرها  که نبوده! البته من واقعا شرمسارم چون حقیقتا هر کدام این ها میتواند مرحله ای از رشد حساب شود ولی لطفا شما به بزرگی  و شیطانی خودتان ببخشید و این پست را با تاخیر از بنده بپذیریذ جانانم!   بله داشتم میگفتم که.... لطفا در ادامه مطلب ملاحظه بفرمایید   عزیزم در این روزها ...

دارم در آشپزخانه تند تند کارها را انجام میدهم. سرکار خانم ثمره عشق هم در انبوه لحاف و تشک و پتو که برای جلوگیری از خوردن کله مبارک به زمین ، روی زمین پهن شده مشغول بازی هستند. یهو میبینم انگار کسی دارد نجوا میکند. در گوشی حرف میزند. فکر میکنم مربوط به تلویزیون باشد. سر میکشم و نگاه به هال و آدرینا می اندازم. گوش تیز میکنم، نزدیکتر میروم خودم رو به آدرینا نزدیک میکنم. ای خدا! شیرینم! سرش رو به گوشم نزدیک میکند و هزار بار پشت سر هم میگوید: د د د د د....! پشت سر هم! با صدایی نجوا گونه! مثل اینکه کسی بخواهد در گوش کسی چیزی بگوید. عزیـــــــــــــــــــــزم! چه شیرین و با مزه میشود! و جالب اینجا که هر 5-6 بار که اینکار را میکند ذوق میکن...

 روزها به طور باور نکردنی زود و تند میگذرند هر چقدر سال پیش این موقع کند و سنگین میگذشت ، امسال بر عکس مثل برق وباد میگذره خوب خیلی عقب موندم از قافله ثبت خاطرات و حتی اتفاقهای خیلی مهم و اساسیمون دخترم امیدوارم یه روزی بتونم یادداشتها و عکسها رو مرتب کنم و برات آرشیو مرتبی بسازم سال پیش اینموقع در زیر آواری از مسائل استرس زا مدفون بودیم و به شدت احساس استیصال میکردم به این نتیجه رسیده بودم که اینکه فقط برم دکتر و چک آپ کافی نیست، متاسفانه خودم باید اندازه یک پزشک بخونم و بدونم تا خیالم راحت باشه که پزشک داره کارش رو درست انجام میده و ما گمراه نمیشیم! سال پیش اینموقع سونو و آزمایشات غربالگری مرحله دوم رو داده بودیم و دکتر سو...

ما هفت ماهه شدیم و من امشب حسابی به آدرینا نگاه کردم و به این دریافت رسیدم که زودتر از اونی که فکرش رو کنم آدرینا دختر بالغ و رشیدی خواهد شد ، انقدر زود که از همین الان دارم ازش جا میمونم، حیف خستگیها و وقت کم آوردنها، حیف که میدونی باید بیش از این وقت و موقعیت رو درک کنی ولی بیش از این در توانت نباشه... کاش استثنائا این روزها و این دقایق برای من کش می آمد تا بیشتر و بهتر مز مزه کنم بودن با فرشته کوچکم را...کاش کمتر ذهنم درگیر بود و میشد که فقط و فقط با دخترکم پر باشم. بله بله میدونم، اینا افسوسهای دیرینه بشری هستند. پس عجالتا بزن زنگ رو به افتخار پر شدن هفت ماهگی فرشته ای کوچک.  پی نوشت: یک عالمه اتفاق و اولین ها ...